ruina

ruina
(Del lat. ruina.)
sustantivo femenino
1 Acción de caer o destruirse una cosa:
acordonaron la zona para proceder a la ruina de la vieja casa.
SINÓNIMO caída destrucción
2 Hundimiento o destrucción de cualquier cosa material o inmaterial:
la ruina de su prestigio le llevó a la bebida.
SINÓNIMO decadencia
3 Causa de este hundimiento o destrucción:
tu mala cabeza será tu ruina.
4 Pérdida económica muy grande y estado resultante de tal pérdida:
la ruina de la familia se produjo por la mala administración de los bienes.
SINÓNIMO bancarrota quiebra
sustantivo femenino plural
5 HISTORIA Restos de una construcción arruinada:
en esa ciudad se conservan ruinas de la época romana.

* * *

ruina (del lat. «ruīna», de «ruĕre», derrumbarse)
1 («Amenazar, Causar, Producirse») f. Acción de *hundirse una construcción: ‘Esa parte del edificio amenaza ruina’.
2 Acción de *destruirse cualquier cosa, material o espiritual: ‘La ruina del Imperio. La ruina de sus ilusiones’.
3 Causa de la ruina: ‘Eso será su ruina’.
4 («Causar, Ser, Significar, Dejar en la ruina, Llevar a la ruina, Estar en la ruina») Hecho de quedarse una persona sin sus bienes. ⇒ Gomia, perdición, pernicie, ruinera, tarasca. ➢ Golpe de gracia. ➢ *Arruinarse, ruinarse.
5 (pl.) *Restos de una construcción hundida: ‘Las ruinas de una ciudad, de un puente’. ⇒ Casa, paredón.
6 (n. calif.) Se aplica a una persona o una cosa en estado de gran decadencia: ‘Su padre está hecho una ruina’.
Dejar [o quedarse] en la ruina. *Arruinar[se].

* * *

ruina. (Del lat. ruīna, de ruĕre, caer). f. Acción de caer o destruirse algo. || 2. Pérdida grande de los bienes de fortuna. || 3. Destrozo, perdición, decadencia y caimiento de una persona, familia, comunidad o Estado. || 4. Causa de esta caída, decadencia o perdición, así en lo físico como en lo moral. || 5. Restos de uno o más edificios arruinados.

* * *

femenino Acción de caer o destruirse una cosa.
figurado Pérdida grande de los bienes de fortuna.
► Destrozo, perdición, decadencia.
► Causa de esta caída, decadencia o perdición, así en lo físico como en lo moral.
plural Restos de uno o más edificios arruinados.

Enciclopedia Universal. 2012.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Mira otros diccionarios:

  • ruină — RUÍNĂ, ruine, s.f. 1. (Adesea fig.) Ceea ce a rămas dintr o construcţie veche, dărâmată; dărâmătură. ♢ loc. adj. În ruină (sau ruine) = ruinat, dărăpănat. ♦ fig. Rămăşiţă a trecutului. 2. (Rar) Faptul de a (se) ruina. 3. fig. Pierderea averii sau …   Dicționar Român

  • ruina — RUINÁ, ruinez, vb. I. refl. şi tranz. 1. A (se) preface în ruină, a (se) dărăpăna, a (se) degrada. 2. fig. A şi pierde sau a face pe cineva să şi piardă averea, a sărăci sau a face să sărăcească; a (se) distruge. ♦ A( şi) distruge sănătatea. [pr …   Dicționar Român

  • ruina — sustantivo femenino 1. (no contable) Destrucción o daño muy grande: la ruina de un edificio, la ruina de un puente, la ruina de la salud. 2. (no contable) Pérdida completa o casi completa de bienes y propiedades: Nos vamos a la ruina. La empresa… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • ruina — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. ruinanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} coś zniszczonego, rozpadającego się, zdewastowanego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieszkanie zastępcze okazało się ruiną. Tej ruiny nie warto… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ruina — ruìna ž DEFINICIJA 1. (ob. mn) knjiš. razvalina, ruševina 2. pren. onaj koji je propala zdravlja, potpuno oronuo [ruina od čovjeka] ETIMOLOGIJA lat. ≃ ruere: rušiti se …   Hrvatski jezični portal

  • ruina — (Del lat. ruīna, de ruĕre, caer). 1. f. Acción de caer o destruirse algo. 2. Pérdida grande de los bienes de fortuna. 3. Destrozo, perdición, decadencia y caimiento de una persona, familia, comunidad o Estado. 4. Causa de esta caída, decadencia o …   Diccionario de la lengua española

  • Ruina — (lat.), 1) Einsturz; 2) Niederlage; 3) bes. das, was herabgefallen od. eingefallen ist …   Pierer's Universal-Lexikon

  • ruìna — ž 1. {{001f}}〈ob. mn〉 knjiš. razvalina, ruševina 2. {{001f}}pren. onaj koji je propala zdravlja, potpuno oronuo [∼ od čovjeka] ✧ {{001f}}lat …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • ruina — ruina, ruinare, ruinoso v. rovina, rovinare, rovinoso …   Enciclopedia Italiana

  • ruína — s. f. 1. Ato ou efeito de ruir. 2. Resto de edifício desmoronado. 3. Dissipação. 4. Perda; destruição. 5. Decadência. 6. Degradação; desmoralização. 7. Causa de males, perda de bens. 8.  [Por extensão] Reflexo; vestígio …   Dicionário da Língua Portuguesa

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”